NL
In haar installaties probeert van Hoorn greep te krijgen op de tijd of op de wereld om haar heen.
Vaak zijn het alledaagse voorwerpen, fotografische of filmische beelden die zich aan haar opdringen. Ze hebben hun oorspronkelijke functie of betekenis verloren en bestaan alleen nog in hun uiterlijke vorm. Soms is het hun cleane, artificiële of industriële uitstraling die aantrekt. Soms herinneren beelden of objecten aan haar eigen jeugd; een verlangen naar de kinderjaren toen de wereld nog één groot speelveld leek te zijn.

Intuïtie twijfel en esthetiek beheersen haar werkproces. Door 'objets trouvés' te fragmenteren, te herhalen of te ordenen krijgen de beelden een absurdistische, meditatieve of surrealistische lading. De ogenschijnlijke rationele manier van onderzoek leidt tot irrationele en vaak humoristische objecten en video's waarin het verleden het heden relativeert, of andersom.


EN
The installations of van Hoorn are an attempt to get a grip on time or society.
Objects of everyday life, photographic of cinematic images force themselves upon her. They have lost their original function or meaning and appear in their remaining form. Sometimes van Hoorn is attracted to their clean or industrial appearance. Other images or objects remind her of her own youth, a longing for the lost child life in which the world felt like a play ground.

Intuition, doubt and aesthetics control her work process. By fragmentation, repetition or structuring found materials, the images become absurd, meditative or surreal. The seemingly rational way of research gives rise to irrational ad often humoristic objects and videos in which the past puts the present in perspective, or vice versa.